Het was weer een zeer geslaagde ochtend. Maar liefst 34 mensen zijn gekomen om Lathyrus te zaaien.
In de anderhalf tot twee uur die volgden werd veel over de theorie en de praktijk verteld van wat er allemaal komt kijken bij het zelf Lathyrus kweken. Zo werd er verteld over het verschil in eigenschappen tussen zaai- en potgrond. Zaaigrond is extra luchtig en bevat geen meststoffen. Dat heeft het zaad voor de kieming niet nodig. Daarna werd uitgelegd hoe de potten met de grond worden gevuld en de Lathyruszaden gelegd. In rijtjes, zodat wanneer een zaadje niet kiemt, het altijd weer teruggevonden kan worden. Het kan zijn dat een zaadje verrot is, maar het kan ook dat de huid van het zaadje zo dik is dat de kiem er niet doorheen kan komen, of dat het water wat voor de kieming nodig is, niet kan worden opgenomen. Dan kan het zaadje geholpen worden door met een vijltje de zaadhuid wat dunner te maken. De zaadjes werden afgedekt met een dunne laag zaaigrond, licht natgebroest met water en in een plastic zak verpakt, zodat de potten mee naar huis konden worden genomen. Ook werd een zak gewone potgrond met potjes meegegeven, waarmee de plantjes over een paar weken verpot en vervolgens verder opgekweekt kunnen worden.
Verder werd nog verteld over de verschillende groepen Lathyrus die er zijn, soorten voor in de kas, in de vollegrond, eenjarige- en vaste planten, kleuren en geuren. Vervolgens werd het tijdschema van zaaien tot en met het oogsten van de bloemen behandeld. En ook het voorbereiden van de grond, op welke manieren Lathyrus kan worden opgebonden, tegen een rek, met touw of tegen een wigwam van wilgentenen. Ook werden mogelijke ziekten (meeldauw en Fusarium) en plagen (luizen) tijdens de teelt besproken en wat je ertegen kan doen. Ten slotte het moment en de wijze van plukken en hoe Lathyrus het langste houdbaar is in de vaas, in een klein laagje water mét snijbloemenvoedsel, zodat de bloemen wel 7-10 dagen mooi blijven.